Translate

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Τα 10 καλύτερα αρχαιοελληνικά αγάλματα και γλυπτά



Αφιέρωμα στα 10 καλύτερα αρχαιοελληνικά αγάλματα και γλυπτά φιλοξενεί ο Guardian, ο οποίος αποθεώνει την τέχνη της Αρχαίας Ελλάδας.
«Από τα σπάνια μπρούτζινα αγάλματα που βρέθηκαν στη θάλασσα μέχρι τα αγάλματα θεών που ήταν μια χιλιετία μπροστά από τον χρόνο τους, η αρχαία ελληνική τέχνη είναι μαγική, ζωντανή και επιβλητική» γράφει η Βρετανική εφημερίδα και περιλαμβάνει στο top 10 και γλυπτό απο το αέτωμα του Παρθενώνα.

Τα 10 καλύτερα αρχαιοελληνικά αγάλματα...


- Ο θνήσκων πολεμιστής της Αφαίας (480-470 π.Χ.)

«Υπάρχει τραγικό πάθος σε αυτό το γλυπτό ενός ετοιμοθάνατου ήρωα από ένα ναό στο νησί της Αίγινας. Οι τραγωδίες του Σοφοκλή, του Ευριπίδη και Αισχύλου εξακολουθούν να παίζονται. Το άγαλμα απεικονίζει την τελευταία πνοή ενός πολεμιστή που έπεσε ηρωικά».

- Ο βωμός της Περγάμου (180-160 π.Χ)

«Η κλασική ελληνική τέχνη άλλαξε γρήγορα όπως η ίδια η Ελλάδα πέρασε πολέμους και μετασχηματισμούς σε αυτοκρατορίες. Στην Ελληνιστική εποχή, η τέχνη έγινε πολύ πιο συναισθηματική, αισθησιακή ακόμη και εντυπωσιακή. Τα οργισμένα γλυπτά στο βωμό της Περγάμου – τα οποία μπορεί να δει κανείς στο μουσείο του Βερολίνου – είναι γεμάτα πάθος και ψυχολογικό δράμα».

- Οι πολεμιστές του Ριάτσε (460-420 π.Χ)

«Αυτά τα τεράστια αγάλματα που βρέθηκαν στη θάλασσα στα ανοικτά της νότιας Ιταλίας το 1972 είναι σημαντικά, καθώς υπάρχουν ελάχιστα αγάλματα από χαλκό. Τα περισσότερα από τα κλασικά γυμνά αγάλματα σε μουσεία ήταν σκαλισμένα σε μάρμαρο κατά την ρωμαϊκή εποχή, όπως οι αναπαραγωγές αυτών των σπάνιων αγαλμάτων. Εδώ βλέπουμε το αληθινό μεγαλείο της ελληνικής τέχνης στην κλασική εποχή του, το οποίο συνέβη στο πέμπτο αιώνα π.Χ.».

- Θεές από το ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα (γ 438-432 π.Χ.)

Καθισμένες από κοινού σε αρμονία αυτές οι θεές χαραγμένες σε μάρμαρο στον Παρθενώνα είναι από τις πιο όμορφες και μυστηριώδεις εικόνες που δημιουργήθηκαν ποτέ. Ο καλλιτέχνης κάνει τις κουρτίνες που καλύπτουν το σώμα τους να φαίνονται πραγματικές και με πλούσια υφή. Είναι θέες από όνειρο».

- Μαρμάρινη μετόπη από τον Παρθενώνα (447-438 π.Χ.)

«Η βία είναι ένα αγαπημένο θέμα των αρχαίων Ελλήνων καλλιτεχνών. Περιγράφουν το μύθο του Τρωικού πολέμου και αναβιώνουν τους Περσικούς πολέμους, αλλά και αυτούς ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις. Οι κλασσικοί καλλιτέχνες, βρήκαν άλλους τρόπους για να απεικονίσουν τις συγκρούσεις. Σε αυτό το έργο τέχνης, ένας άνθρωπος πολεμά με έναν κένταυρο».

- Ο θεός της θάλασσας Δίας ή Ποσειδώνας (470 π.Χ)
ο θεός σε διασκελισμό έτοιμος να εκτοξεύσει το όπλο του
«Αυτό το μαγευτικό χάλκινο άγαλμα βρέθηκε στις ελληνικές θάλασσες και περιέχει τη μαγεία της ελληνικής μυθολογίας. Ο θεός -μάλλον ο Δίας- αναπαριστάται τη στιγμή που εκτοξεύει έναν κεραυνό. Το σώμα του έχει θεϊκές δυνάμεις, ωστόσο είναι ανθρώπινο, ούτε κολοσσιαίο ούτε αιθέριο, αλλά ο καθρέπτης των δικών μας σωμάτων. Οι αρχαίοι Θεοί των Ελλήνων είναι ανθρώπινοι, πολύ ανθρώπινοι και οι διαμάχες τους προκαλούν θλίψη και μάχες στον κόσμο».

- Το αγγείο των Σειρήνων (470-480 π.Χ.)

Στην Οδύσσεια του Ομήρου, ένα από τα πρώτη ελληνικά έπη, ο Οδυσσέας επιθυμεί να ακούσει το τραγούδι των Σειρήνων, το οποίο παραπλανεί τους ναυτικούς και τους οδηγεί στο θάνατο. Ετσι, ο Οδυσσέας δέθηκε στο κατάρτι, ενώ οι υπόλοιποι ναυτικοί είχαν δεμένα τα αυτιά τους. Αυτό το αγγείο, απεικονίζει τον Οδυσσέα να αγωνίζεται να ξεφύγει, καθώς ακούει το τραγούδι».

- Ο ηνίοχος της Μοτύης (350 π.Χ.)
Αυτό είναι ένα από τα πιο καταπληκτικά ελληνικά αγάλματα που έχουν επιβιώσει, και είναι άκρως αποκαλυπτικό σχετικά. Αυτός ο νέος, τεχνικά δεν είναι γυμνός, αλλά φοράει ένα εφαρμοστό ένδυμα που αντί να κρύβει το σώμα του, δίνει το περίγραμμα. Τα ελληνικά αγάλματα είναι πορτρέτα της ανθρώπινης ομορφιάς που έχουν ως στόχο να προκαλούν, ενώ είναι παράλληλα και ευγενή».

- Το κύπελλο του Διονύσου από τον Εξεκία (540 π.Χ.)

«Ο Διόνυσος, θεός του κρασιού και της παράνοιας, ταξιδεύει στο πλοίο του περιτριγυρισμένος από δελφίνια».

- Η Μάσκα του Αγαμέμνονα (1500-1550 π.Χ.)

Οταν ο ρομαντικός αρχαιολόγος Ερρίκος Σλίμαν ανακάλυψε την χρυσή μάσκα στις Μυκήνες το 1876, δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ήταν η νεκρική μάσκα του Αγαμέμνονα, του βασιλιά που οδήγησε τους Ελληνες στον Τρωικό πόλεμο, για να δολοφονηθεί εν τέλει όταν επέστρεψε στο σπίτι του».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου